👴ಬೊಕ್ಕ ತಲೆ 👴

ವಯಸ್ಸಾಯಿತು ಎಂದರು ಎಲ್ಲರೂ,

ಯಾರಿಗೆ ಎಂದೆ ನಾನು ಹುಬ್ಬೇರಿಸಿ!😏

ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು ಜನ ನನ್ನ "ಮಧ್ಯಪ್ರದೇಶ"ದ ಹೊಟ್ಟೆ

ಹಾಗು ದಿವಾಕರನಂತೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ತಲೆ ಮೊಟ್ಟೆ

ಇವೆರಡಕ್ಕೆ ಆಗಿರ ಬೇಕು ವಯಸ್ಸೆಂದು

ನಕ್ಕು ಸುಮ್ಮನಾಗಿಬಿಟ್ಟೆ. 😀

ಬಿಡಲಿಲ್ಲ ಜನ, ಕರೆದರೂ "ಅಂಕಲ್, ಮಾಮ, ತಾತಾ"ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ

ಮತ್ತೆ ಸುಮ್ಮನಾದೆ ಇರಲಿ ಅವರಿಗೆ ಕಿಚ್ಚಿನ ಹೊಟ್ಟೆ

ವಯಸ್ಸಾಯಿತೆಂದವರಿಗೆ  ಈ ವಾದ ಮುಂದಿಟ್ಟೆ

ಮೊಟ್ಟೆಗಿಂತ  ಮೇಲಿರುವುದೆಲ್ಲ ವಯಸ್ಸೆ !

ಸಾಧನೆಯು ಮುಖ್ಯ ನೋಡಿ...

ಗಳಿಸಿದ್ದೇನೆ  ಶ್ರಮವಹಿಸಿ - ಹೊಟ್ಟೆ

ಕೇಶ ತ್ಯಜಿಸಿ ಈ  ಮೊಟ್ಟೆ

ಆದರೂ ಆಳದಲ್ಲೆಲ್ಲೋ ಕೂಗು ಕೇಳಿತು "ದಪ್ಪನೆಯ ಕೋಳಿಮೊಟ್ಟೆ"

ಮಾಡೆಲೇನು ತಿಳಿಯದೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಹಾಗೆ ಇದ್ದುಬಿಟ್ಟೆ😒

ಮಿಣುಕು ಹುಳ

ಇಲ್ಲೊಮ್ಮೆ ಮತ್ತಲ್ಲೊಮ್ಮೆ

ಮಿನುಗಿಸಿ ಮುದವಿಟ್ಟ

ಮಿಣುಕು ಹುಳ ನಾನು

ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣಕೆ ಮಿಂಚಿಸಿ

ನೋಟಕ್ಕೆ ರೋಮಾಂಚನವಿತ್ತ

ಮಿಣುಕು ಹುಳ ನಾನು

ನಾನೆಲ್ಲೆಂದು? ನಾನಿಲ್ಲೆಂದು!

ಹೀಗೊಮ್ಮೆ ಹಾಗೊಮ್ಮೆ ತೋರಿದ

ಮಿಣುಕು ಹುಳ ನಾನು

ಬೆಳಕಿತ್ತರೂ ಬೆಳಕಿಗೆ ಬಾರದ

ಕುತೂಹಲಕಾರಿ ಜಂತು

ಆ ಮಿಣುಕು ಹುಳ ನಾನು

ಪ್ರಕಾಶಿಸಿದರೂ ಪ್ರಕಾಶಿಸದ

ನಿರುಪಯುಕ್ತ ಬೆಳಕನೀವ

ಮಿಣುಕು ಹುಳ ನಾನು

ಮುಟ್ಟರೆ ಸುಡದ, ಬಚ್ಚಿಟ್ಟರೂ ಮೆಚ್ಚಿಸುವ

ಇದ್ದರೂ ಇರದ, ಇರದಿದ್ದರೂ ಇರುವ

ಮಿಣುಕು ಹುಳ ನಾನು

ನನ್ನಸ್ತಿತ್ವ ನನಗೆ ಎನ್ನಬೆಳಕೆನಗೆಂದು

ನನ್ನತನಕೆ ಸೀಮಿತ ಜೀವಿಯಾದೆ

ಆ ಮಿಣುಕು ಹುಳ ನಾನು

⁃ ನಾ ಶ್ರೀ ಮೋಹನ

ಅಗಲಿಕೆ 

ಚಿಲಿಪಿಲಿಯಾ ಧ್ವನಿಯು ಅಂದು

ಬೇಕು ಬೇಕೆಂಬ ಕಳಕಳರವ

ಹಾರಿ ದೂರದಿಂದ ತಂದ

ಹಣ್ಣು ಹುಪ್ಪಟೆಯ ತಿಂದು

ರಕ್ಕೆ ಬಲಿತು ಪುಕ್ಕ ಬೆಳದು

ಗೂಡ ಸುರಕ್ಷತೆಯ ತೊರೆದು

ಹಾರಲೆಂದು ಗರಿಯಕೆದರಿ

ಗೂಡ ಹೊಸ್ತಿಲ್ಲಲ್ಲಿ ನಿಂತು

ಹೋಗಿಬರುವೆ ನಾನು ಎಂದು

ರಕ್ಕೆ ಚಾಚಿ ನಿಂತ ಮಗುವೆ

ಶುಭದ ಹಾರೈಕೆ ನಿನಗೆ

ಕಣ್ಣು ತುಂಬಿ ನೀರು ಹರಿದು

ಎದೆಯ ನೋವ ಅದುಮಿ ಹಿಡಿದು

ಮುಗುಳುನಗೆಯ ಬೀಸಿ ಹಿಗ್ಗಿ

ಸಂತಸದಿ ಶುಭವಕೋರಿ

ಗೆಲ್ಲು ನೀನು ಜಗವನ್ನೆಲ್ಲ

ಹಂಚು ಜಗಕೆ ಸಿಹಿಯ ಬೆಲ್ಲ

ಬಾರದಿರಲಿ ಕಷ್ಟವೆಲ್ಲ

ಇರಲಿ ನೀರಸ ನನಗೆ ಎಲ್ಲ

ನಿಶಬ್ಧದ ಗೂಡಿನಲ್ಲಿ

ಕಾದು ಕುಳಿತೆ ನಿನ್ನ ದನಿಗೆ

ಬರಲಿ ಸಂತಸದಾ ಆ ಸುದಿನ

ಮತ್ತೆ ನಿನ್ನ ಮರಳಿಕೆ

ಇರಲಿ ಈ ಕ್ಷಣಕೆ ನನ್ನಲ್ಲಿ

ದುಃಖದ  ಈ ಅಗಲಿಕೆ

ಅಸ್ಥಿರತೆ

ಆಳದಲ್ಲೆಲೋ ಕದಡಿದೆ ಎನ್ನಮನ

ನಿದ್ರಾದೇವಿಯ ಜೋಗುಳ

ಕಿವುಡಾದ ಕಿವಿಗೇಕೆ ಕೇಳದು?

ಬಾರದಾ ನಿದ್ದೆ; ಸ್ವಪ್ನಲೋಕಕೆ ತಡೆ

ಬಗೆ ಬಗೆಯ ದುಡುಕು ದುಮ್ಮಾನಗಳು

ಅವ್ಯಾಹತವಾಗಿ ಹರಿವ ಚಿಂತೆಗೆಲ್ಲಿ ಅಣೆಕಟ್ಟು?

ಆಳದಲ್ಲೆಲೋ ಕದಡಿದೆ ಎನ್ನಮನ

ಕಮರಿದಾ ಕಣ್ಗಳಿಗೆ

ರಪ್ಪೆ ಮುಚ್ಚದದೇಕೆ?

ಭಾರದಾ ಚಕ್ಷುಗಳು ತೆರೆದು ಹುಡುಕುತಿವೆ

ಅಕ್ಷರಗಳೋಳು ಪದ ಜೋಡಿಸಿ, ವಾಕ್ಯಗಳ ರಚಿಸಿ

ಸತ್ವಹಿನ ಅರ್ಥಗಳ, ಗೊಂದಲದ ಅನ್ವರ್ಥಗಳ

ಪುಟಗಳ ತಿರುವುತ್ತ, ಕತೆಗಳನು ಹುಡುಕುತ್ತ..

ಆಳದಲ್ಲೆಲೋ ಕದಡಿದೆ ಎನ್ನಮನ

ಬಳಲಿದಾ ದೇಹಕ್ಕೆ

ಸುಖದ ಸುಪ್ಪತ್ತಿಗೆಯು ಶೂಲವಾಗಿಹುದು ಏಕೆ?

ಸ್ಥಿರ ಜಡತೆಗೊಳಗಾಗದೆ ಹೊರಳುತ್ತಿದೆ ಎಡಬಲಕೆ

ಉಲ್ಲಾಸದ ಉಯ್ಯಾಲೆಯ ಸರಪಳಿ ಕಿತ್ತು

ಸಮತೋಲನ, ಸಂಯಮ, ಸ್ಥಿರತೆ ನಶಿಸಿ

ಆಳದಲ್ಲೆಲೋ ಕದಡಿದೆ ಎನ್ನಮನ

ಸಮರದ ರಣಕಹಳೆ

ಮೌನ ಭೇದಿಸಿ ಏನನೆಬ್ಬಿಸಿತೋ?

ಸುಂಟರಗಾಳಿಗೆ ಸಿಕ್ಕ ತೃಣದತೆರೆ

ಸುಳಿಯಲಿ ಮುಳುಗುವಾಭಾಸ

ಏಕೀ ಏಕಾಗ್ರತೆಗೆ ಭಂಗ?

ಯಾರೆಸೆದರೊ ಕಲ್ಲ?

ಸುಮ್ಮನೆ ಮುಳಗದೆ ಅದು...

ಆಳದಲ್ಲೆಲೋ ಕದಡಿದೆ ಎನ್ನಮನ

⁃ ನಾ ಶ್ರೀ ಮೋಹನ

ಹಾದಿಉದ್ದಕ್ಕು ಇಟ್ಟ ಇಲ್ಲೊಂದು 

ಅಲ್ಲೊಂದು ಮೈಲಿಗಲ್ಲುಗಳು 

ದಿಕ್ಸೂಚಿಯಾಗಿ, ಪಥದ ಕುರುಹನು ತೋರಿ 

ರಸ್ತೆಯಂಚಿನ ಬಿಳಿಯಕಲ್ಲುಗಳು 

ತಿಳಿದಾಕ್ಷರದಲ್ಲೊ, ತಿಳಿಯದಾಲಿಪಿಯಲ್ಲೊ 

ತಿಳಿಯಹೆಳಹೊರಟ, ನಿಂತಲ್ಲೆನಿಂತ ಕಲ್ಲದೇವರುಗಳು 

ಮುಂದಿನೂರಿನ ಕಹಳೆ, ಪಯಣಿಗನ ಮಿತ್ರನವ 

ಮಾಸಿ ನುಣುಪಾದ ಮುಪ್ಪಿದಾ ಕಲ್ಲು

ಬೇಸತ್ತ ಕಾಲಿಗೆ ಜೀವತುಂಬಿಸುವ ಅಮೃತ 

ನಡೆಮುಂದೆಯೆಂದು, ತನುವ ಹುರಿದುಂಬಿಸುತ

ಧ್ಯೇಯ ದಾರಿ ಇದು ಎಂದು ಮನಕೆ ಧ್ರುಡ ನೀಡುತ್ತ 

ಬಿಳಿಕಲ್ಲ ಮೇಲಿಟ್ಟ ಕಪ್ಪು ದಪ್ಪಾಕ್ಷ್ರಗಳು 

ತಪ್ಪಿದಾ ಹಾದಿಯಿದು, ನಡೆನೀನು ಹಿಂದಕ್ಕೆ 

ಬದಲಿಸು ನೀ ದಾರಿಯನು ಸೇರಲು ನಿನ್ನಾಗುರಿಯ 

ಎಚ್ಚರಿಸಿ ಕೂಗುತ್ತ ಸಾರುವ ಒಳಮನಸು 

ಅತಿ ಖಟೊರದ ಮಾತು ಮೌನದಲಿ ಹೇಳುವವ 

ರಸ್ತೆಯಂಚಿನ ನಿರೀಕ್ಷೆಯ ಸಾಲು ಈ ಮೈಲಿಗಲ್ಲುಗಳು 

ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತು 

ಮರಳಮೇಲಿನ  ಹೆಜ್ಜೆಗುರುತು 

ನಡೆದ  ಪಥದ ಸ್ಮ್ರಿತಿಯು, ಕುರುಹು 

ಕಾಲ ಜಾರಿದಂತೆಯದುವು

ಅಳಿಸಿ, ನಶಿಸಿ ಮಾಯವು 

ಇರಲಿ ಕ್ಷಣ, ಘಳಿಗೆಗೆ 

ಅಲೆಯ ಬರುವ ಕಾಲಕೆ 

ಬರುವ ಅಲೆಯು ನಶಿಸಿ ಮತ್ತೆ 

ಇಡುವುದು ಹೊಸ ಗುರುತಿಗೆ 

ಯಾರ ಹೆಜ್ಜೆ ಅಲೆಮಾರಿಯಾಗಿ 

ಯಾರ, ಏನನರಸಿತೋ 

ಕಡಲ ತೀರದಿಂದ ಆಚೆ 

ಏನದು  ನಿರೀಕ್ಷೆಯೋ?

ಸತತ ಅಲೆಯ  ಸ್ವಚತೆ,

ಹೆಜ್ಜೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಇಡುವಿಕೆ 

ಕಾಲಸಮರದಲ್ಲಿ ಜಯವು 

ಅನಂತದ ದಿಗಂತದಿಂ 

ಬರುವ ಕ್ರಮದ ನೀರಿಗೆ 

ಈ ಉಗಾದಿಗೆ ಉಧ್ಬವಿಸು ನವಮಾನವಾ

ನವಚೇತನ, ನವೋಲ್ಲಾಸ, ನವ ನವೀನತೆಯಿಂದ 

ಹೊಸ ಬುನಾದಿಯೊಂದಿಗೆ ಹೊಸ ಸೃಷ್ಟಿಯತಾ 

ಈ ಉಗಾದಿಗೆ ಉಧ್ಬವಿಸು ನವಮಾನವಾ 

ನನ್ನ ನನ್ನವರನೆಲ್ಲ ಮರೆತು, ನಿನ್ನ ನಿನಿನ್ನವರನೆಲ್ಲ ತೊರೆದು 

ಹೊಸ ಬಾಳ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಬಂದು ನಿಂತು 

ನನ್ನ ನಿನ್ನವರನೆಲ್ಲ ಒಂದೆಂದು ಕಾಣುತ 

ಆಹ್ವಾನಿಸು ಸವಿಯಲು ನವ ಸ್ವಾಧವಾ 

ಈ ಉಗಾದಿಗೆ ಉಧ್ಬವಿಸು ನವಮಾನವಾ

ಬದುಕಿನಾ ಬೇವು ಬೆಲ್ಲಗಳ ಸವಿಯುತ್ತ, ಸವಿಸುತ್ತ 

ಸವಿಉಣಿಸಿ, ಕಹಿಉಂಡು, ತಿಳಿ ಸತ್ಯವ ಕಂಡು 

ಬೆಳಕು ಕತ್ತಲೆಗಳೆಲ್ಲ ಮಾಯೆಯಾತೆರೆನೆಂದು  

ಈ ಉಗಾದಿಗೆ ಉಧ್ಬವಿಸು ನವಮಾನವಾ

ಹಳೆ ಮರವು ಚಿಗಿರೊಡೆಯೆ, ಹಸಿರು ಭರವಸೆ ತೋರೆ 

ಪೂ ಫಲಗಳ ಆಶೆ ಮನದಲ್ಲಿ ಮೈತಾಳೆ 

ಕನಸಿನಾ ಆಸೆಗಳ ಕಾರ್ಯ ಕಾಯಕ ಮಾಡಿ 

ಹೊಸದಿಗಂತಗಳ ಜಯಸುವಾ ಹುರುಪಾಗಿ 

ಈ ಉಗಾದಿಗೆ ಉಧ್ಬವಿಸು ನವಮಾನವಾ